داستان کربلا

ای که در خون خدا غلتیده ای

  با کمال میل جان را داده ای

ای که در کرب و بلا یاور نداشت               

 جز ابوالفضلش علمداری نداشت

نوگلان شاه دین بشکفته اند               

زیر تیغ شمس خون تفتیده اند

دیدمش اصغر ولی دیگر نبود                       

 با سه شعبه میهمانی داده بود

حرمله تا خون اصغر را بریخت

روح ابلیس رجیم از وی گریخت

دیدم آن حر که تنش بی سر بود

دست ماه هاشمی خونین بود

دیدمش رود فرات شرمگین

می برد خون حبیب راستین

داستان کربلا پایان گرفت

اشک مهدی (عج) تازه باریدن گرفت

یا علی

زهرا صادق زاده